امتیاز کاربران
جایگاه قرض الحسنه در قرآن و روایات ائمه معصومین (ع)
قرض‌الحسنه، دهنده : ما ؛ گيرنده : خدا .(معامله اي آسماني، سنّتی قرآني)
حقتعالي از باب لطف و كرم، به بندگان خود مال و دارايي فراوان بدون منّت عطا مي‌كند، آنگاه مي‌فرمايد: كيست كه به خدا قرض‌الحسنه بدهد.
و سپس براي چنين كسي پاداش‌هايي بيان مي‌فرمايد كه جدّاً حيرت انگيز است. مي‌فرمايد آن كس كه از مال طيّب و طاهر خود قرض‌الحسنه مي‌دهد:
1- پاداش بیکران به او داده می شود
2- اجر و مزدي كريمانه به او عطا مي‌شود.
3-پاداش مضاعف نصيبش خواهد شد.
4-به طور قطع گناهان او آمرزيده مي‌شود.
5-به طور حتم بهشت برين جايگاه او خواهد بود.
6-خداوند متعال از او قدرداني و تشكّر خواهد كرد.
-7ذخيره ي بسيار مباركي همراه با اجر عظيم براي او محسوب خواهد شد.
آيا مشاهده‌ي اين همه پاداش واقعاً حيرت انگيز نيست كه ما بخشي از دارايي خود را كه خدا به ما عطا كرده به فرد نيازمندي به طور قرض‌الحسنه وام بدهيم و بعد به اين همه فضيلت و ثواب دست يابيم.
آيا نه اين است كه خداوند متعالی مي‌خواهد عدالت را به دست بندگانش جاري سازد و همه‌ي بندگان در شرايط متعالي به سر برند و در جامعه‌ي اسلامي فاصله‌ي وحشتناكي بين غني و فقير نباشد. همگان از نعمت‌هاي الهي بهره ببرند و در مسير اطاعت امر او گام نهند و نهايت به مقام لقاي حق نائل شوند.
به حكم قرآن همه‌ي مسلمانان موظّفند درماندگان را دريابند و با خالق خود معامله كنند. معامله‌اي كه نتيجه‌ي آن پيشاپيش بهره‌مندي فراوان و سودي بي پايان است.
وَ فِي أمْوالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ؛(ذاريات/19)
خوشا به حال آنان كه عامل به اين سنّت قرآني‌اند و برخوردار از صفات عالي انساني
